-Բարև արևս, հայրիկն է:
-Մայրիկը կո՞ղքդ է, Նրան փոխանցիր:
-Չեմ կարող պապ, նա վերևում է Գեղամ հոպարի հետ:
Կարճ ընդմիջումից հետո հայրն ասում է ՝
-Բայց դու ոչ մի Գեղամ հոպար չունես,- ոչ հայրիկ, նա հենց հիմա մայրիկի հետ Ձեր սենյակում է:
-Աղջիկս գիտես ինչ արա ՝ վազիր սենյակի դռան մոտ և գոռա ՝ մայրիկ հայրիկի մեքենան արդեն մոտենում է տանը:
-Աղջիկը անում է հոր ասածը և վերադառնում: հայրը հարցնում է ՝ ինչպիսի՞ն էր ռեակցիան Մայրիկը առանց շորերի վեր կացավ և սկսեց գոռալ, իսկ Գեղամ հոպարը վեր կացավ և դուրս թռավ պատուհանից ուղիղ լողավազանի մեջ:
-Երևի նա մոռացել էր, որ դու դատարկել ես լողավազանը:
Երկար դադարից հետո հայրիկն ասում է ՝
-Մեկ րոպե, լողավազա՞ն, ինչ լողավազան, սա՞ 534–87-90 է: